Afgelopen zondag mochten wij op een hele mooie zonnige dag aantreden tegen Xenios. Nadat we allemaal in het pitoreske Badhoevedorp waren aangekomen (Xenios ligt er echter nét buiten) en we de woonboten en woonwagens eens goed hadden bekeken, werden de verhalen van de vrijdagavond in geuren en kleuren verteld, want ja, er waren een hoop mooie verhalen. De sfeer zat er goed in. Nadat we in de kleedkamer toch nog licht vertwijfeld waren over de kwestie: "thermo aan of thermo uit", waren we helemaal niet vertwijfeld over het feit dat we met z'n allen weer eens punten wilden gaan pakken, want punten pakken dat geeft zo'n lekker gevoel, en dat lekkere gevoel hebben wij een (te lange) tijd niet kunnen voelen. 

Toen het eerste fluitsignaal klonk, stonden de koppies dezelfde kant op. Hup, gelijk de aanval werd gezocht. Echter toen Xenios de bal kreeg, werd weer duidelijk waar ze goed in zijn, en waar we nog zo voor gewaarschuwd waren, namelijk de bekende "lange klap" en de vlugge technische spitsen die daarop weten te anticiperen. Vrij vroeg in de wedstrijd kreeg Xenios een strafcorner die ze in het hoekje van de goal wisten te pushen. 1-0 achter. Geen goed begin. Je hoorde eigenlijk iedereen denken: "het zal toch niet weer he". En we knokte onszelf terug in de wedstrijd. We creëerden kansen, kregen strafcorners, maar de goal waar we zo op zaten te wachten bleef uit. 

De 2e helft begonnen we eigenlijk net als de eerste helft. Rommelig, en eigenlijk niet helemaal scherp. 2-0 achter. Stopfoutjes en suffe passen waren er. Maar vechtlust was er ook, en dat zag je terug. Weliswaar bij beide partijen, echter gingen wij wat slimmer om met die vechtlust dan Xenios, wij mochten met 11 in het veld blijven staan en moest Xenios het gaan oplossen met 10 man. Het was druk langs de lijn, en dat deed ons ook goed. In de 65ste minuut wisten we dan eindelijk die langverwachte treffer te maken. De keepster was goed, maar uiteindelijk wist Ots de bal met een backhandtip in het net te werken. Yes, 2-1, het kan nog... 5 minuten knallen, en dat deden we. 

Spannend tot de laatste minuut, maar helaas konden er geen punten meegenomen worden naar Amstelveen... we rechten ons rug en kijken weer naar de volgende wedstrijd. Qui-Vive staat op het programma. De nummer 1 van de poule. 

Wij zijn er klaar voor!!! 

Tot zondag 12:45 langs de lijn op Myra 💪🏼

Liefs, 

Dames 1