Trouwe lezer,

Via deze weg wil ik u graag informeren over de in’s en out’s van ons trainingskamp naar Alicante. Laat ik beginnen met een woord van dank richting de mensen die deze trip hebben mogelijk gemaakt. Allereerst onze fantastische sponsoren van dit jaar. Zo lopen we er op elke zondag zeer modieus bij met dank aan Gentlemens place, hebben we handige en mooie hockeytassen van Amstelhoven Makelaardij en hebben we mooie sponsoracties mogen doen namens de Wijnschuur, Loogman en Kidspower. We zijn blij met het vertrouwen dat deze sponsoren in ons hebben om directe degradatie te voorkomen. Daarnaast wil ik heel graag onze eigen Suuz bedanken voor het regelen van het leeuwendeel van de trip. Het was fantastisch!

Woensdagochtend werden wij reeds om 8:10 verwacht op luchthaven Schiphol. Met zijn allen in de outfit van Gentlemens Place, liep bij vrijwel elke langslopende vrouw het kwijl uit de mond. Aangekomen in Alicante, stond vrijwel meteen de eerste training op het programma. Er zouden er nog velen volgen. Dit was niet alleen het langste trainingweekend dat we tot nog toe hebben meegemaakt, er zat ook verreweg het meeste hockey in. Zo stonden er maar liefst 8 hockeytrainingen en 3 maal ochtendsport op het programma voor de eerste 4 dagen. We kunnen dus wel zeggen dat uw eerste inmiddels rammend fit is.

Buiten het vele hockey om zijn we bezig geweest met teambuildingsactiviteiten. Zo heeft elke speler een ‘Persoonlijk Ontwikkelingsplan’ gemaakt, en hebben we in spelvorm met sportpsychologe Marijn de communicatie verder ontwikkeld. Bovendien stond er elke avond een groepsactiviteit op het programma. De eerste avond was dit een spel ‘Ranking the Players’. Alle spelers zijn beoordeeld door ongeveer 100 trouwe fans op vragen van ‘Wie is de beste speler?’ tot  ‘Welke speler heeft de meeste bedpartners gehad?’. U kunt zich voorstellen dat dit spel voor veel plezier heeft gezorgd binnen de selectie. De tweede avond was er een Pubquiz georganiseerd, die door het team van sterspeler Jelle glansrijk werd gewonnen. Op deze avond werd Suuz tevens in de watten gelegd door de selectie voor haar fantastische inzet en regelwerk van het afgelopen jaar. Iedere speler en elk staflid had een cadeautje geregeld en een kleine speech voorbereid voor Suuz haar harde werk, waarvoor nogmaals dank!

Van woensdagochtend tot zaterdagavond zijn we dus nagenoeg continu met hockey bezig geweest. U kunt zich de spierpijn, vermoeidheid en pijntjes voorstellen. Om even te ontsnappen aan het hoteleten besloten we om een pizza’tje te eten in het stadje. Het begrip ‘even een pizza’tje eten’ heeft hierbij overigens een totaal nieuwe betekenis gekregen. Om 21.00 precies stonden we voor de deur. Het personeel had echter niet gerekend op een groep van 28 hongerige wolven. De gastvrouw, die tevens kok en barvrouw was had het maar zwaar en wist pas om 24.00 de laastste speler van een pizza te voorzien. Dit ondanks de zeer gewaardeerde pizza-bak-hulp van coach Ingmar en de afwaskwaliteiten van Bobbe en Suuz. Op zaterdagavond begon bovendien het carnaval in Alicante. Dat wilden we natuurlijk niet missen! Dus na de overheerlijke pizza, gingen we per taxi naar de stad. Na de nodige biertjes en gezelligheid begon de vlotte babbel bij velen van ons ook weer te lopen. Bij een van ons zelfs zó goed dat hij een uur of 2 tegen een doof meisje heeft aan lopen praten zonder door te hebben dat het arme kind er geen woord van verstond.

Na een briljante avond met een op zijn kop staand Alicante, bijna overreden spelers en een Eiwit-shake-poeder-gevecht, stond de wekker de volgende ochtend om 10:00. Op naar een Padel- en Tennistraining. Hierna werd er met zijn allen van een heerlijke paëlla werd gesnoept. ’s Avonds was het tijd voor de ontgroening van de nieuwe spelers en staff. Dit is een jaarlijks terugkerend ritueel binnen de Heren 1 selectie. In de voorgaande jaren was het de traditie dat de nieuwelingen de gehele dag in een beren-, haaien- of konijnenpak moesten rondlopen. Dit was gezien het carnavalsweekend niet echt een straf, dus was er wat anders verzonnen. Alle spelers kregen een lederhosen aangereikt, behalve natuurlijk.... de nieuwelingen. Die zouden er natuurlijk wat te gemakkelijk vanaf zijn gekomen in hetzelfde pak als de rest van de selectie. Bij mannen in lederhosen horen natuurlijk vrouwen in korte jurkjes, dus zo het geschiedde. De nieuwelingen kregen prachtige boerinnenjurkjes aan die ze overigens fantastisch stonden. Zelfs zó goed dat 1 van de boerinnenjongens op een lapdance werd getrakteerd door een Spaanse siñorita.

De laatste activiteit die op het programma stond was het watersporten. De wetsuits die we aangereikt kregen waren meer dan welkom in het steenkoude zeewater. Het bleek toch moeilijker om rechtop te blijven staan tijdens het Standup-paddlen dan gedacht. Ook de kanoërs lagen regelmatig in het water door botsingen en kapingen van elkanders kano. Na een dagje chillen op het strand en een awkward ontmoeting met een Nederlands begon de terugreis richting Nederland. De ogen konden slechts hier en daar open blijven door de zware week. Hoogtepunt van de terugreis was de fantastische stewardess die ons terugvloog. Amber, bedankt! 

Ik spreek namens het hele team dat we een bijzonder nuttige teamtrip hebben gehad dit jaar. We hebben zowel hockeyend als als team gigantische stappen in de goede richting gezet, waarover Rense zelfs zei: ‘Ik had verwacht dat jullie pas op dit niveau zouden zijn in april 2016.’ Daarnaast ontbrak de gezelligheid natuurlijk niet, maar dat is eigenlijk nooit een probleem. Over een klein maandje staat onze eerste competitiewedstrijd op het programma. Graag nodig ik u uit om uw als herboren eerste aan het werk te zien thuis tegen Breda!

#3