Header - H1 yel.jpg Header - Kinderen.jpg Header - Myra terras.jpg Header - Myrasokken senior.jpg Header - Publiek 1.jpg
Dames 1 Okt
25

Myra Dames 1 – Haarlem Dames 1 23/10

Nieuws afbeelding
Na schittering in lange afwezigheid, meldde (hoofd-) coach Hans zich weer op het terrein van Myra. 
Hij kon zijn geluk bijna niet op want, de zon scheen op deze prachtige herfstdag en het was windstil. Niet geheel onbelangrijk in zijn huidige fysieke hoedanigheid. Daarnaast was hij uiteraard in het gezelschap van 17 van zijn 25 meest favoriete dames: MYRA dames 1. Voor vragen en/ of opmerkingen over zijn top 25 meest favoriete dames verwijs ik graag u door naar Hans V. zelf. 


In tegenstelling tot de wedstrijd van vorige week, speelde Myra een zeer degelijke eerste helft. In deze 35 minuten werd er het spelbeeld voornamelijk bepaald vanaf onze sticks. De opbouw was verzorgd, combinaties lukten en er was een zekere mate van rust te bekennen in het spel. De eerste kansen waren dan ook voor ons. Eigenlijk werd Haarlem pas eind eerste helft gevaarlijk, toen de bal slordig werd ingeleverd vanuit de  centrumverdediging.


Echter, voordat we de rust ingingen waren wij het team dat de score opende. Met de nadruk op opende, want sloten deden we helaas niet.
Ronesca mocht aanleggen voor de corner. We praten hierbij over een afstand van welgeteld 14,63 meter. Ze gaf de bal, over deze afstand een dusdanige snelheid mee, dat zij haar eerste officiële doelpunt voor Myra dames 1 maakte. Hoera!


In de rust hoefde er niet veel besproken te worden. Het spel was goed, verzorgd, niks aan het handje. Gewoon nog even doorzetten en het is juichen aan het einde. Niks bleek minder waar.

Haarlem had haar rust nuttig gebruikt en kwamen vol goede moed uit de startblokken. Wij hadden nog wat knappe aanvallen, maar de bal wilde er niet in. Ware het niet dat de tweede paalbezitting uiterst ondermaats was. Dit gold voor de hele wedstrijd, waardoor diverse kansen niet werden benut. Haarlem rook daardoor het metaforische 'bloed' en zette de aanval in. Een heus doelpunt wordt gedrukt. De bal verdwijnt met een rotvaart en een doffe knal in de kruising. Ietwat ongeloof verschijnt op de gezichten van de Myra speelsters, maar er is echter nog geen reden tot paniek.


Of toch wel.. Myra komt niet zo makkelijk meer in haar spel terug. Er is her en der wat kritiek en er mist een grote mengelmoes van daadkracht, zekerheid en killersmentaliteit. Haarlem zet terecht door.
Door wat onenigheid tussen het veld en de bank, werd een achtervolging bij hun aanval te laat ingezet en kon hun rechterspits een voorzet vanaf links zo bij de twee paal (!) erin schuiven. 1-2.


Nu moesten we hard werken om onze geliefde voorsprong weer terug te zetten naar een remise. Na hard werken werd een schot op doel door een Haarlemse voet van hun doellijn gehaald. Strafbal. Een mooie kans om weer op gelijke hoogte te komen. Deze werd echter niet benut. De handschoen van de Haarlemse keeper voorkwam dit. Even later werd de stand toch tot 2-2 gebracht door Lotte H. Een moment van opluchting, met nog een paar minuten te spelen.


2-2 was de tussenstand. Geen eindstand. Want de oplettende lezer haalt uit het verslag naar voren dat wij niet het laatste team waren dat scoorde. Dat was Haarlem. Zij maakte de 2-3 uit een dubieuze counter vanaf de middenlijn, waarbij een van onze speelsters zonder pardon de grasmat werd gegooid.
De verwarring zorgde vervolgens voor een laffe verdedigende ingreep, die niet mocht baten. 


Een harde les. De afgelopen weken wisten wij in de laatste minuten de winst naar ons toe te trekken. Ditmaal deden wij dat niet en ging de tegenstander met de drie punten ervandoor. Een gevoel dat we zeker niet meer willen meemaken. Dat wordt weer hard trainen deze week.
Volgende week spelen we uit op Overbos, een lastig team waarbij we zeker wat support kunnen gebruiken!


Liefs,
Dames 1